υδροτομία

η, Ν

ιατρ. μέθοδος που διευκολύνει την εκτέλεση λεπτών τομών με την συνεχή έγχυση νερού υπό πίεση μέσα στην κύρια αρτηρία τού προς εξέταση οργάνου.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. γαλλ. hydrotomie (< υδρ[ο]-* + -τομία < -τόμος < τέμνω)].